لوقا 17:11-25

¹¹و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرداز میانه سامره و جلیل می‌رفت.

¹²و چون به قریه‌ای داخل می‌شد ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده،

¹³به آواز بلندگفتند: «ای عیسی خداوند بر ما ترحم فرما.»

¹⁴اوبه ایشان نظر کرده گفت: «بروید و خود را به کاهن بنمایید.» ایشان چون می‌رفتند، طاهر گشتند.

¹⁵و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد.

¹⁶وپیش قدم او به روی در‌افتاده وی را شکر کرد. و اواز اهل سامره بود.

¹⁷عیسی ملتفت شده گفت «آیا ده نفر طاهر نشدند، پس آن نه کجا شدند؟

¹⁸آیا هیچ‌کس یافت نمی شود که برگشته خدا راتمجید کند جز این غریب؟»

¹⁹و بدو گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.»

²⁰و چون فریسیان از او پرسیدند که ملکوت خدا کی می‌آید، او در جواب ایشان گفت: «ملکوت خدا با مراقبت نمی آید.

²¹و نخواهندگفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک ملکوت خدا در میان شما است.»

²²و به شاگردان خود گفت: «ایامی می‌آید که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید ونخواهید دید.

²³و به شما خواهند گفت، اینک در فلان یا فلان جاست، مروید و تعاقب آن مکنید.

²⁴زیرا چون برق که از یک جانب زیرآسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود، پسر انسان در یوم خودهمچنین خواهد بود.

²⁵لیکن اول لازم است که اوزحمات بسیار بیند و از این فرقه مطرود شود.