Łukasza 18:14-42

¹⁴Mówię wam, że raczej ten odszedł do swego domu usprawiedliwiony, a nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

¹⁵Przynoszono też do niego niemowlęta, aby je dotknął. Lecz uczniowie, widząc to, gromili ich.

¹⁶Ale Jezus przywołał ich i powiedział: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.

¹⁷Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.

¹⁸I zapytał go pewien dostojnik: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?

¹⁹A Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden – Bóg.

²⁰Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa, czcij swego ojca i swoją matkę.

²¹A on odpowiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości.

²²Gdy Jezus to usłyszał, powiedział do niego: Jednego ci jeszcze brakuje. Sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za mną.

²³A on, usłyszawszy to, ogromnie się zasmucił, bo był bardzo bogaty.

²⁴Kiedy Jezus zobaczył go bardzo zasmuconego, powiedział: Jakże trudno tym, którzy mają pieniądze, wejść do królestwa Bożego!

²⁵Łatwiej bowiem jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.

²⁶Wtedy ci, którzy to słyszeli, mówili: Któż więc może być zbawiony?

²⁷A on odpowiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.

²⁸Wówczas Piotr powiedział: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.

²⁹On zaś im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, że nie ma nikogo, kto by opuścił dom, rodziców lub braci, żonę lub dzieci dla królestwa Bożego;

³⁰I nie otrzymał o wiele więcej w tym czasie, a w przyszłym świecie życia wiecznego.

³¹Potem wziął ze sobą dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy i wypełni się wszystko, co zostało napisane przez proroków o Synu Człowieczym.

³²Będzie bowiem wydany poganom, wyśmiany, zelżony i opluty;

³³Ubiczują go i zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.

³⁴Lecz oni nic z tego nie zrozumieli. Te słowa były przed nimi zakryte i nie wiedzieli, o czym była mowa.

³⁵A gdy zbliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze i żebrał.

³⁶A usłyszawszy przechodzący tłum, pytał, co się dzieje.

³⁷I powiedziano mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu.

³⁸Wtedy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!

³⁹Lecz ci, którzy szli z przodu, gromili go, aby milczał. On jednak jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!

⁴⁰Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go przyprowadzić do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:

⁴¹Co chcesz, abym ci uczynił? A on odpowiedział: Panie, żebym przejrzał.

⁴²Jezus mu powiedział: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.