SAN LUCAS 18:14-42

¹⁴Jesɨc nɨmt́im Jesús: —Mannɨ́máypa iga Dios iccáyáy yɨ́p pɨ̱xiñ it́áŋca. Jesɨc se̱tum it́ɨccɨɨm, d́am táŋcaɨ́y. Pero Dios d́a iccáyáy jém fariseopɨc it́áŋca. Porque jém iŋnécpáppɨc jém it́áŋca, Dios d́a ipɨctsoŋpa. Pero jém d́apɨc iŋnécpa jém it́áŋca, Dios ipɨctsoŋpa.

¹⁵Jesɨc tu̱m ja̱ma namiñyajta̱ jém xuxut́ tsɨ̱xt́am ju̱t́ it́ Jesús iga ichɨgáyiñ ico̱bac iga ichiiñ bendición. Pero cuando iixyaj jém icuyujcɨɨwiñ, iwogayyaj jém inimiññeyajwɨɨp jém tsɨ̱xt́am.

¹⁶Pero Jesús iŋwejáypa jém tsɨ̱xt́am. Iñɨ́máy icuyujcɨɨwiñ: —Ɨch aŋwɨ̱aŋja̱m iga míñiñ aámyaj jém xuxut́ tsɨ̱xt́am. Odoy aŋjɨyja̱cɨ. Porque jém tɨgɨyyajpaap ju̱t́ iŋjacpa Dios jex juuts yɨ́pyaj xuxut́ tsɨ̱xt́am.

¹⁷Nu̱ma mannɨ́máypa siiga tu̱m pɨ̱xiñ d́a ijɨ́cpa iga iŋjacpa Dios juuts tu̱m xut́u tsɨ̱xi, jesɨc d́a wɨa̱p iñúc ju̱t́ iŋjacpa Dios.

¹⁸Jesɨc miñ tu̱m Israelpɨc aŋjagooyi iga icwácpa Jesús. Iñɨ́máy: —Wɨbɨc Maestro, ¿t́i wɨa̱p aŋwat iga ampɨctsoŋpa jém vida jém d́apɨc cuyajpa?

¹⁹Jesɨc Jesús iñɨ́máy jém pɨ̱xiñ: —¿T́iiga miñɨmpa iga ɨch awɨ̱? It́ tu̱m jém wɨbɨc, je jém tanJa̱tuŋ Dios.

²⁰Iŋwɨ̱jo̱doŋ jém Dios iŋquímayooyi: “Odoy pejooyɨ; odoy accaooyɨ; odoy nuumɨ; odoy cumɨgooyɨ tuŋgac pɨ̱xiñ; to̱yɨ jém iñja̱tuŋ con jém íña̱pa.”

²¹Jesɨc jém pɨ̱xiñ iñɨ́máy Jesús: —Ɨch je̱mpɨgam aŋwatne dende atsɨ̱xiñam.

²²Mu imatoŋ, Jesús iñɨ́máy: —No más tu̱m cosa mit́ogóyáy. Cumáyaayɨ it́u̱mpɨy jém iniit́wɨɨp, chi̱ɨ jém tumiñ jém yaacha̱yajpáppɨc. Jesɨc iniit́pa jáyaŋ wɨbɨc riqueza sɨŋyucmɨ. Jesɨc mi̱ñɨ atúŋɨɨyɨ.

²³Cuando imatoŋ jém pɨ̱xiñ, tsa̱m pɨ̱mi aŋyác porque tsa̱m tumiñɨ́y.

²⁴Cuando Jesús iix iga tsa̱m aŋyác jém pɨ̱xiñ, jesɨc iñɨ́máy los de más: —Tsa̱m táŋca iga jém ricopɨc núcyajpa ju̱t́ iŋjacpa Dios.

²⁵Más dá táŋca iñas tu̱m camello jém núncuypac ijo̱sjo̱m que iga tɨgɨypa tu̱m ricopɨc ju̱t́ iŋjacpa Dios.

²⁶Jesɨc jém imatoŋneyajwɨɨp iñɨ́mayyajpa Jesús: —¿Jesɨc i̱ wɨa̱p icɨɨput?

²⁷Jesús iñɨ́máy: —Jém d́apɨc wɨa̱p iwat jém pɨxiñt́am, wɨa̱p iwat Dios.

²⁸Jesɨc jém Peto iñɨ́máy Jesús: —MánO̱mi, aɨcht́am antsacneum it́u̱mpɨy jém anait́wɨɨp iga mantúŋɨ́ypa.

²⁹Jesɨc Jesús iñɨ́máy jém icuyujcɨɨwiñ: —Nu̱ma mannɨ́máypa, siiga iñchacpa iñt́ɨc o iñja̱tuŋ o íña̱pa o iñt́ɨ̱wɨtam o iñyo̱mo o imma̱nɨctam iga nɨcpa iŋwat juuts mipɨɨmɨ́ypa Dios,

³⁰jesɨc Dios miwɨ̱yojpa yɨ́p naxyucmɨ, ocmɨ nɨcpa mii̱t́i con Dios para siempre.

³¹Jesɨc Jesús iŋwejput jém doce icuyujcɨɨwiñ, iñɨ́máy: —Matoŋtaamɨ, sɨɨp tanɨcpa Jerusalén. Jém wiñɨcpɨc profeta ijaychacne t́i annascaaba aɨch jém aMiññewɨɨp Sɨŋyucmɨ. Jemɨc Jerusalén cupacpa it́u̱mpɨy juuts ijaychacne.

³²Acɨɨjuŋcotta̱p jém tuŋgac pɨxiñt́am icɨɨjo̱m jém d́apɨc je de Israel. Jeeyaj asaayɨyyajpa, amalnɨ́mayyajpa y atsujcayajpa.

³³Pɨ̱mi acótsyajpa, ocmɨ accaayajpa jém malopɨc pɨxiñt́am. Pero jém tucunaja̱ma acpɨsta̱p de ju̱t́ it́ jém caaneyajwɨɨp.

³⁴Jém icuyujcɨɨwiñ d́a wɨa̱p icutɨɨyɨyyaj t́i iñɨ́máy jém Jesús. Porque Dios d́a ijɨ́cpa iga wɨa̱iñ icutɨɨyɨ́y. Aŋnécne jém jɨ̱xi para jeeyaj.

³⁵Jesɨc cuando núc noco Jesús jém attebet Jericó, jemum co̱ñ tu̱m cácht́i tuŋaŋna̱ca iga iwácpa tumiñ.

³⁶Mu imatoŋ iga naspa tsa̱m jáyaŋ pɨxiñt́am, jém cácht́i icwácpa t́i naspa.

³⁷Jesɨc jém it́yajwɨɨp iñɨ́mayyaj jém cácht́i: —Na̱xi jém Jesús jém Nazaretpɨc pɨ̱xiñ.

³⁸Jesɨc pɨ̱mi aŋwejpa jém cácht́i. Nɨmpa: —¡MiJesús, jém rey David miMa̱nɨc, ayaachaŋja̱mɨ!

³⁹Jesɨc jém aŋjagoyñeyajwɨɨp iñɨcyaj iwogayyajpa jém cácht́i. Ipɨɨmɨyyaj iga odoy jɨ́yiñ. Pero jesɨc más pɨ̱mi jɨypa jém cácht́i. Nɨmpa: —Jém rey David miMa̱nɨc, ayaachaŋja̱mɨ.

⁴⁰Jesɨgam teeñaŋjac Jesús. Ipɨɨmɨ́y jém it́yajwɨɨp iga inimíñáyiñ jém cácht́i. Cuando nanúcta̱ ju̱t́ it́ Jesús, jesɨc iñɨ́máy:

⁴¹—¿T́i iñxunpa iga maŋwadáypa? Nɨmpa jém cácht́i: —MánO̱mi, ansunpa iga actojaayɨ ánixcuy.

⁴²Jesɨc Jesús iñɨ́máy: —Manactojáypa íñixcuy. Iga tsa̱m iŋcupɨcne, Dios micpɨs.