1Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
2Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
3У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
4У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
5Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
6Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
7Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
8Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, Сулар Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
9Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
10Тәңри вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
11Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссулиқини қандуриду.
12Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
13У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
14У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
15Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
16Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири су ичип қанаәтлиниду.
17Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
18Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
19Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
20Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
21Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
22Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
23Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
24И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
25Әнә бүйүк бипаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
26Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
27Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
28Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
29Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
30Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи бир дәвир билән алмишиду.
31Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
32У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
33Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
34У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
35Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
