1مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.
2ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!
3که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.
4که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.
5که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.
6خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.
7طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.
8خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.
9تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.
10باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.
11زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.
12به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.
13چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.
14زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.
15واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.
16زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.
17لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.
18بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.
19خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.
20خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!
21ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!
22ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!
