ЛУКАША 1:27-76

²⁷да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.

²⁸Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.

²⁹А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.

³⁰І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;

³¹і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;

³²Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;

³³і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

³⁴А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?

³⁵Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;

³⁶вось, і ілізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;

³⁷бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.

³⁸Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.

³⁹І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,

⁴⁰і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала ілізабэту.

⁴¹Калі ілізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Елісавета напоўнілася Духам Сьвятым,

⁴²і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!

⁴³І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

⁴⁴Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.

⁴⁵І дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.

⁴⁶І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,

⁴⁷і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,

⁴⁸што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,

⁴⁹бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,

⁵⁰і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;

⁵¹зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;

⁵²скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;

⁵³галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;

⁵⁴прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;

⁵⁵як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

⁵⁶А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

⁵⁷А ілізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

⁵⁸І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.

⁵⁹На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.

⁶⁰На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.

⁶¹І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.

⁶²І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

⁶³Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.

⁶⁴І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.

⁶⁵І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.

⁶⁶Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

⁶⁷І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

⁶⁸Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

⁶⁹і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

⁷⁰як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

⁷¹што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

⁷²учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

⁷³прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

⁷⁴каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

⁷⁵мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.

⁷⁶А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада - падрыхтаваць шляхі Яму,