Luko 1:27-76

²⁷al virgulino fianĉinigita kun viro, kies nomo estis Jozef, el la domo de David; kaj la nomo de la virgulino estis Maria.

²⁸Kaj li venis al ŝi, kaj diris: Saluton al vi la grace favorita, la Eternulo estas kun vi.

²⁹Sed ŝi tre maltrankviliĝis ĉe tiu diro, kaj konsideris, kia povas esti tiu saluto.

³⁰Kaj la anĝelo diris al ŝi: Ne timu, Maria; ĉar vi trovis gracon antaŭ Dio.

³¹Kaj jen vi gravediĝos en via ventro kaj naskos filon, kaj vi nomos lin JESUO.

³²Li estos granda, kaj estos nomata Filo de la Plejaltulo; kaj Dio, la Eternulo, donos al li la tronon de lia patro David;

³³kaj li reĝos super la domo de Jakob eterne, kaj lia regno ne havos finon.

³⁴Kaj Maria diris al la anĝelo: Kiel estos tio, ĉar mi ne konas viron?

³⁵Kaj la anĝelo responde diris al ŝi: La Sankta Spirito venos sur vin, kaj la potenco de la Plejaltulo superombros vin; pro kio ankaŭ la naskotaĵo estos nomata sankta, la Filo de Dio.

³⁶Kaj jen via parencino Elizabeto ankaŭ gravediĝis je filo en sia maljuneco, kaj la nuna monato estas la sesa por ŝi, kiun oni nomis senfrukta.

³⁷Ĉar ĉe Dio nenio estas neebla.

³⁸Kaj Maria diris: Jen la sklavino de la Eternulo; estu al mi laŭ via diro. Kaj la anĝelo foriris de ŝi.

³⁹Kaj en tiuj tagoj Maria leviĝis kaj senprokraste vojaĝis en la montan regionon, en urbon de Judujo;

⁴⁰kaj enirinte en la domon de Zeĥarja, ŝi salutis Elizabeton.

⁴¹Kaj kiam Elizabeto aŭdis la saluton de Maria, la infaneto eksaltis en ŝia ventro; kaj Elizabeto pleniĝis de la Sankta Spirito,

⁴²kaj ŝi levis sian voĉon per laŭta krio, kaj diris: Benata vi estas inter virinoj, kaj benata estas la frukto de via ventro.

⁴³Kaj pro kio okazas al mi ĉi tio, ke la patrino de mia Sinjoro venas al mi?

⁴⁴Ĉar jen kiam la voĉo de via saluto venis en miajn orelojn, la infaneto ĝoje eksaltis en mia ventro.

⁴⁵Kaj feliĉa estas ŝi, kiu kredis, ĉar plenumiĝos tio, kio estas dirita al ŝi de la Eternulo.

⁴⁶Kaj Maria diris: Mia animo altigas la Eternulon,

⁴⁷Kaj mia spirito ĝojis en Dio, mia Savanto,

⁴⁸Ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; Ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

⁴⁹Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, Kaj sankta estas Lia nomo.

⁵⁰Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj Al tiuj, kiuj Lin timas.

⁵¹Li montris forton per Sia brako, Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

⁵²Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, Kaj Li altigis humilulojn.

⁵³Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, Kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj.

⁵⁴Li helpis Sian servanton Izrael, Memorante Sian korfavoron.

⁵⁵Kiel Li parolis al niaj patroj, Al Abraham kaj al lia idaro eterne.

⁵⁶Kaj Maria loĝis ĉi ŝi tri monatojn, kaj reiris al sia domo.

⁵⁷Kaj venis por Elizabeto la tempo, en kiu ŝi devis naski; kaj ŝi naskis filon.

⁵⁸Kaj ŝiaj najbaroj kaj ŝiaj parencoj aŭdis, ke la Eternulo pligrandigis Sian bonecon al ŝi; kaj ili ĝojis kun ŝi.

⁵⁹Kaj en la oka tago oni venis, por cirkumcidi la infaneton; kaj ili eknomis lin Zeĥarja, laŭ la nomo de lia patro.

⁶⁰Kaj lia patrino responde diris: Tute ne; sed li estos nomata Johano.

⁶¹Kaj ili diris al ŝi: El via parencaro estas neniu, kiu estas nomata per tiu nomo.

⁶²Kaj ili faris signojn al lia patro pri tio, kiel li volas, ke li estu nomata.

⁶³Kaj li petis tabuleton, kaj skribis jene: Lia nomo estas Johano. Kaj ĉiuj miris.

⁶⁴Kaj tuj lia buŝo malfermiĝis, kaj lia lango liberiĝis; kaj li parolis, glorante Dion.

⁶⁵Kaj timo venis sur ĉiujn, kiuj loĝis ĉirkaŭ ili, kaj tra la tuta monta regiono de Judujo disvastiĝis rakonto pri ĉio tio.

⁶⁶Kaj ĉiuj aŭdantoj konservis tion en sia koro, dirante: Kia do estos ĉi tiu knabeto? Ĉar la mano de la Eternulo estis kun li.

⁶⁷Kaj lia patro Zeĥarja pleniĝis de la Sankta Spirito, kaj profetis, dirante:

⁶⁸Benata estu la Eternulo, la Dio de Izrael, Ĉar Li vizitis Sian popolon kaj faris por ili elaĉeton,

⁶⁹Kaj levis kornon de savo por ni En la domo de Sia servanto David,

⁷⁰Kiel Li parolis per la buŝo de Siaj sanktaj profetoj, de post la komenco de la mondo,

⁷¹Savadon el niaj malamikoj kaj el la mano de ĉiuj niaj malamantoj;

⁷²Por montri Sian bonecon ĉe niaj patroj, Kaj por memori Sian sanktan interligon;

⁷³La ĵuron, kiun Li ĵuris al nia patro Abraham;

⁷⁴Ke Li donos al ni, ke, liberigite el la mano de niaj malamikoj, Ni servu Lin sentime,

⁷⁵En sankteco kaj justeco antaŭ Li ĉiujn niajn tagojn.

⁷⁶Kaj vi, infano, estos nomata profeto de la Plejaltulo, Ĉar vi iros antaŭ la vizaĝo de la Sinjoro, por pretigi liajn vojojn,