1Shuxaliq Bildad jawaben mundaq dédi: —
2Sendek ademler qachan'ghiche mundaq sözlerni toxtatmaysiler? Siler obdan oylap béqinglar, andin biz söz qilimiz.
3Biz némishqa silerning aldinglarda haywanlar hésablinimiz? Némishqa aldinglarda exmeq tonulimiz?
4Hey özüngning ghezipide özüngni yirtquchi, séni depla yer-zémin tashliwétilemdu?! Tagh-tashlar öz ornidin kötürülüp kétemdu?!
5Qandaqla bolmisun, yaman ademning chirighi öchürülidu, Uning ot-uchqunliri yalqunlimaydu.
6Chédiridiki nur qarangghuluqqa aylinidu, Uning üstige asqan chirighi öchürülidu.
7Uning mezmut qedemliri qisilidu, Özining nesihetliri özini mollaq atquzidu.
8Chünki öz putliri özini torgha ewetidu, U del torning üstige desseydighan bolidu.
9Qiltaq uni tapinidin iliwalidu, Tuzaq uni tutuwalidu.
10Yerde uni kütidighan yoshurun arghamcha bar, Yolida uni tutmaqchi bolghan bir qapqan bar.
11Uni her tereptin wehimiler bésip qorqitiwatidu, Hem ular uni iz qoghlap qoghlawatidu.
12Maghdurini acharchiliq yep tügetti; Palaket uning yénida paylap yüridu.
13Ölümning chong balisi uning térisini yewatidu; Uning ezalirini shoraydu.
14U öz chédiridiki amanliqtin yulup tashlinidu, Ölümning tunjisi uni «wehimilerning padishahi»ning aldigha yalap apiridu.
15Öyidikiler emes, belki bashqilar uning chédirida turidu; Turalghusining üstige günggürt yaghdurulidu.
16Uning yiltizi tégidin qurutulidu; Üstidiki shaxliri késilidu.
17Uning eslimisimu yer yüzidikilerning ésidin kötürülüp kétidu, Sirtlarda uning nam-abruyi qalmaydu.
18U yoruqluqtin qarangghuluqqa qoghliwétilgen bolup, Bu dunyadin heydiwétilidu.
19El-yurtta héchqandaq perzentliri yaki ewladliri qalmaydu, U musapir bolup turghan yerlerdimu nesli qalmaydu.
20Uningdin kéyinkiler uning künige qarap alaqzade bolidu, Xuddi aldinqilarmu chöchüp ketkendek.
21Mana, qebih ademning makanliri shübhisiz shundaq, Tengrini tonumaydighan kishiningmu orni choqum shundaqtur.
