Ayup 21

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

¹Ayup jawaben mundaq dédi: —

²«Geplirimge qulaq sélinglar, Bu silerning manga bergen «teselliliringlar»ning ornida bolsun!

³Söz qilishimgha yol qoysanglar; Söz qilghinimdin kéyin, yene mazaq qiliwéringlar!

⁴Méning shikayitim bolsa, insan'gha qaritiliwatamdu? Rohim qandaqmu bitaqet bolmisun?

⁵Manga obdan qaranglarchu? Siler choqum heyran qalisiler, Qolunglar bilen aghzinglarni étiwalisiler.

⁶Men bu ishlar üstide oylansamla, wehimige chömimen, Pütün etlirimni titrek basidu.

⁷Némishqa yamanlar yashiwéridu, Uzun ömür köridu, Hetta zor küch-hoquqluq bolidu?

⁸Ularning nesli öz aldida, Perzentliri köz aldida mezmut ösidu,

⁹Ularning öyliri wehimidin aman turidu, Tengrining tayiqi ularning üstige tegmeydu.

¹⁰Ularning kaliliri jüplense uruqlimay qalmaydu, Iniki mozaylaydu, Moziyinimu tashlimaydu.

¹¹Reziller kichik balilirini qoy padisidek talagha chiqiriwéridu, Ularning perzentliri taqlap-sekrep ussul oynap yüridu.

¹²Ular dap hem chiltargha tengkesh qilidu, Ular neyning awazidin shadlinidu.

¹³Ular künlirini awatchiliq ichide ötküzidu, Andin közni yumup achquchila tehtisaragha chüshüp kétidu.

¹⁴Hem ular Tengrige: «Bizdin néri bol, Bizning yolliring bilen tonushqimiz yoqtur!» — deydu,

¹⁵— «Hemmige Qadirning xizmitide bolushning erzigüdek neri bardu? Uninggha dua qilsaq bizge néme payda bolsun?!».

¹⁶Qaranglar, ularning bexti öz qolida emesmu? Biraq yamanlarning nesihiti mendin néri bolsun!  

¹⁷Yamanlarning chirighi qanche qétim öchidu? Ularni özlirige layiq külpet basamdu? Xuda ghezipidin ulargha derdlerni bölüp béremdu?

¹⁸Ular shamal aldidiki éngizgha oxshash, Qara quyun uchurup kétidighan paxalgha oxshashla yoqamdu?

¹⁹Tengri uning qebihlikini balilirigha chüshürüshke qalduramdu? Xuda bu jazani uning özige bersun, uning özi buni tétisun!

²⁰Özining halakitini öz közi bilen körsun; Özi Hemmige Qadirning qehrini tétisun!

²¹Chünki uning békitilgen yil-ayliri tügigendin kéyin, U qandaqmu yene öz öydikiliridin huzur-halawet alalisun?

²²Tengri kattilarning üstidinmu höküm qilghandin kéyin, Uninggha bilim ögiteleydighan adem barmidur?!  

²³Birsi saq-salamet, pütünley ghem-endishsiz, azadilikte yilliri toshqanda ölidu;

²⁴Béqinliri süt bilen sémiz bolidu, Ustixanlirining yiliki xéli nem turidu.

²⁵Yene birsi bolsa achchiq armanda tügep kétidu; U héchqandaq rahet-paraghet körmigen.

²⁶Ular bilen bille topa-changda teng yatidu, Qurutlar ulargha chaplishidu.

²⁷— Mana, silerning némini oylawatqanliqinglarni, Méni qarilash niyetliringlarni bilimen.

²⁸Chünki siler mendin: «Ésilzadining öyi nege ketken? Rezillerning turghan chédirliri nedidur?» dep sorawatisiler.

²⁹Siler yoluchilardin shuni sorimidinglarmu? Ularning shu bayanlirigha köngül qoymidinglarmu?

³⁰Démek, «Yaman adem palaket künidin saqlinip qalidu, Ular ghezep künidin qutulup qalidu!» — deydu.

³¹Kim rezilning tutqan yolini yüz turane eyibleydu? Kim uninggha öz qilmishi üchün tégishlik jazasini yégüzidu?

³²Eksiche, u heywet bilen yerlikige kötürüp méngilidu, Uning qebrisi közet astida turidu.

³³Jilghining chalmiliri uninggha tatliq bilinidu; Uning aldidimu sansiz ademler ketkendek, Uning keynidinmu barliq ademler egiship baridu.

³⁴Siler némishqa manga quruq gep bilen teselli bermekchi? Silerning jawabliringlarda peqet saxtiliqla tépilidu!