1І адказваў Валдад Саўхэянін і сказаў:
2калі ж пакладзяце вы канец такім гаворкам? абдумайце і пасьля будзем гаварыць.
3Навошта лічыцца нам жывёламі і быць прыніжанымі ў вачах вашых?
4О ты, хто разьдзірае душу тваю ў гневе тваім? Няўжо дзеля цябе апусьцець зямлі, і скале зрушыцца зь месца свайго?
5Так, сьвятло ў беззаконнага патухне, і не застанецца іскры ад агню ягонага.
6Зацьміцца сьвятло ў намёце ягоным, і сьвяцільня ягоная патухне над ім.
7Скароцяцца крокі магутнасьці ягонай, і скіне яго ўласны намысел ягоны,
8бо ён улезе ў сетку сваімі нагамі і па нератах хадзіць будзе.
9Пятля зашмаргне нагу ягоную, і грабежнік зловіць яго.
10Непрыкметна раскладзены на зямлі сілкі на яго і пасткі на дарозе.
11З усіх бакоў будуць палохаць яго жахі і прымушаць яго кідацца туды і сюды.
12Зьмізарнее ад голаду сіла яго, і пагібель гатовая збоку ў яго.
13Зьесьць чэлесы цела ягонага, зьесьць чэлесы ягоныя першынец сьмерці.
14Выгнана будзе з намёта ягонага надзея ягоная, і гэта апусьціць яго да цара жахаў.
15Паселяцца ў намёце ягоным, бо ён ужо не ягоны; жытло ягонае будзе пасыпана серкаю.
16Зьнізу падсохнуць карані ягоныя, і зьверху завянуць галіны ягоныя.
17Памяць пра яго зьнікне зь зямлі, і імя ягонага ня будзе на плошчы.
18Прагоняць яго зь сьвятла ў цемру і сатруць яго з улоньня зямлі.
19Ні сына ягонага, ні ўнука ня будзе ў народзе ягоным, і нікога не застанецца ў сялібах ягоных.
20Днём ягоным зжахнуцца нашчадкі, і сучаснікі будуць агорнуты трымценьнем.
21Такія жытлішчы ў беззаконнага, і такое месца ў таго, хто ня ведае Бога.
