Ayup 33

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

¹«Emdilikte, i Ayup, bayanlirimgha qulaq salghaysen, Sözlirimning hemmisini anglap chiqqaysen.

²Mana hazir lewlirimni achtim, Aghzimda tilim gep qilidu.

³Sözlirim könglümdek durus bolidu, Lewlirim sap bolghan telimni bayan qilidu.

⁴Tengrining Rohi méni yaratqan; Hemmige Qadirning nepisi méni janlanduridu.

⁵Jawabing bolsa, manga reddiye bergin; Sözliringni aldimgha sepke qoyup jengge teyyar turghin!

⁶Mana, Tengri aldida men sanga oxshash bendimen; Menmu laydin shekillendürülüp yasalghanmen.

⁷Berheq, men sanga héch wehime salmaqchi emesmen, We yaki men salghan yük sanga bésim bolmaydu.

⁸Sen derweqe quliqimgha gep qildingki, Öz awazing bilen: —

⁹«Men héch itaetsiz bolmay pak bolimen; Men sap, mende héch gunah yoq...

¹⁰Mana, Xuda mendin seweb tépip hujum qilidu, U méni Öz düshmini dep qaraydu;

¹¹U putlirimni kishenlerge salidu, Hemme yollirimni közitip yüridu» — dégenlikingni anglidim.  

¹²Mana, men sanga jawab béreyki, Bu ishta géping toghra emes; Chünki Tengri insandin ulughdur.

¹³Sen némishqa uning bilen dewaliship: — U Özi qilghan ishliri toghruluq héch chüshenche bermeydu» dep yürisen?

¹⁴Chünki Tengri heqiqeten gep qilidu; Bir qétim, ikki qétim, Lékin insan buni sezmeydu;

¹⁵Chüsh körgende, kéchidiki ghayibane alamette, — (Qattiq uyqu insanlarni basqanda, Yaki orun-körpiliride ügdek basqanda) —

¹⁶— Shu chaghlarda U insanlarning quliqini achidu, U ulargha bergen nesihetni ularning yürikige möhürleydu.

¹⁷Uning meqsiti ademlerni yaman yolidin yandurushtur, Insanni tekebburluqtin saqlashtur;

¹⁸Buning bilen Xuda ademning jénini köz yetmes hangdin yandurup, saqlaydu, uning hayatini qilichlinishtin qoghdaydu.

¹⁹Yaki bolmisa, u orun tutup yétip qalghinida aghriq bilen, Söngeklirini öz-ara soqushturup biaram qilish bilen, Terbiye qilinidu.

²⁰Shuning bilen uning pütün wujudi taamdin nepretlinidu, Uning jéni herxil nazu-németlerdin qachidu.

²¹Uning éti közdin yoqilip kétidu, Eslide körünmeydighan söngekliri börtüp chiqidu.

²²Buning bilen jéni köz yetmes hanggha yéqin kélidu, Hayati halak qilghuchi perishtilerge yéqinlishidu;

²³Biraq, eger uning bilen bir terepte turidighan kélishtürgüchi bir perishte bolsa, Yeni mingining ichide birsi bolsa, — Insan balisigha toghra yolni körsitip béridighan kélishtürgüchi bolsa,

²⁴Undaqta Xuda uninggha shepqet körsitip: «Uni hangdin chüshüp kétishtin qutquzup qoyghin, Chünki Men nijat-qutulushqa kapalet aldim» — deydu.

²⁵Buning bilen uning etliri baliliq waqtidikidin yumran bolidu; U yashliqigha qaytidu.

²⁶U Tengrige dua qilidu, U shepqet qilip uni qobul qilidu, U xushal-xuram tentene qilip Uning didarini köridu, Hemde Xuda uning heqqaniyliqini özige qayturidu.

²⁷U ademler aldida küy éytip: — «Men gunah qildim, Toghra yolni burmilighanmen, Biraq tégishlik jaza manga bérilmidi!

²⁸U rohimni hanggha chüshüshtin qutquzdi, Jénim nurni huzurlinip köridu» — deydu.

²⁹Mana, bu emellerning hemmisini Tengri ademni dep, Ikki hetta üch mertem ayan qilidu,

³⁰Meqsiti uning jénini hangdin yandurup qutquzushtur, Uni hayatliq nuri bilen yorutush üchündur.

³¹I Ayup, manga qulaq salghaysen; Ününgni chiqarma, men yene söz qilay.

³²Eger sözliring bolsa, manga jawab qiliwergin; Sözligin! Chünki imkaniyet bolsila méning séni aqlighum bar.

³³Bolmisa, méningkini anglap oltur; Süküt qilghin, men sanga danaliqni ögitip qoyay».