Ayup 17

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

¹Méning rohim sunuq, Künlirim tügey deydu, Görler méni kütmekte.

²Etrapimda aldamchi mazaq qilghuchilar bar emesmu? Közümning ularning échitquluqigha tikilip turushtin bashqa amali yoqtur.

³Ah, jénim üchün Özüng xalighan kapaletni élip Özüngning aldida manga borun bolghaysen; Sendin bashqa kim méni qollap borun bolsun?  

⁴Chünki Sen dostlirimning könglini yoruqluqtin qaldurghansen; Shunga Sen ularni ghelibidinmu mehrum qilisen!

⁵Gheniymet alay dep dostlirigha peshwa atqan kishining bolsa, Hetta balilirining közlirimu kor bolidu.

⁶U méni el-yurtlarning aldida söz-chöchekke qoydi; Men kishiler yüzümge tüküridighan adem bolup qaldim.

⁷Derd-elemdin közüm torliship ketti, Barliq ezalirim kölenggidek bolup qaldi.

⁸Bu ishlarni körüp duruslar heyranuhes bolidu; Bigunahlar iplaslargha qarshi turushqa qozghilidu.

⁹Biraq heqqaniy adem öz yolida ching turidu, Qoli pak yüridighan ademning küchi toxtawsiz ulghiyidu.

¹⁰Emdi qéni, hemminglar, yene kélinglar; Aranglardin birmu dana adem tapalmaymen.

¹¹Künlirim axirlishay dep qaptu, Muddialirim, könglümdiki intizarlar üzüldi.

¹²Bu ademler kéchini kündüzge aylandurmaqchi; Ular qarangghuluqqa qarap: «Nur yéqinlishiwatidu» déyishiwatidu.

¹³Eger kütsem, öyüm tehtisara bolidu; Men qarangghuluqqa ornumni raslaymen.

¹⁴«Chirip kétishni: «Sen méning atam!», Qurtlarni: «Apa! Acha!» dep chaqirimen!

¹⁵Undaqta ümidim nede? Shundaq, ümidimni kim körelisun?

¹⁶Ümidim tehtisaraning tömür penjiriliri ichige chüshüp kétidu! Biz birlikte topigha kirip kétimiz!