Зәбур 38:7-11

⁷Бәрһәқ, һәр бир инсанниң һаяти худди бир көләңгидур, Уларниң алдирап-салдирашлири биһудә аваричиликтур; Улар байлиқларни топлайду, лекин кейин бу байлиқларни кимниң қолиға җуғлинидиғанлиғини билмәйду.

⁸И Рәб, әнди мән немини күтимән? Мениң үмүтүм саңила бағлиқтур.

⁹Мени барлиқ асийлиқлиримдин қутқузғайсән, Мени һамақәтләрниң мәсқирисигә қалдурмиғайсән.

¹⁰Сүкүт қилип зуван сүрмидим; Чүнки мана, мошу җазани Өзүң жүргүзгәнсән.

¹¹Мени салған вабайиңни мәндин нери қилғайсән; Чүнки қолуңниң зәрбиси билән түгишәй дәп қалдим.