7Сапраўды, чалавек ходзіць, як прывід; і марны клопат яго, зьбірае і ня ведае, каму дастанецца гэта.
8І сёньня чаго мне чакаць, Госпадзе? надзея мая на Цябе.
9Ад усіх беззаконьняў маіх вызвалілі мяне, не аддавай мяне на паглум неразумным.
10Я зрабіўся нямы, не растульваю вуснаў маіх, бо Ты ўчыніў гэта.
11Ухілі ад мяне ўразы Твае; я зьнікаю ад удару пагібельнай рукі Тваёй.
ПСАЛТЫР 38
ПСАЛТЫР 38:7-11