Зәбур 22:1-5

¹Давут язған күй: — Пәрвәрдигар мени баққучи Падичимдур, Муһтаҗ әмәсмән һеч нәрсигә;  

²У мени юмран чөпләрдә ятқузуп дәм алдурар; Тинич ақидиған суларни бойлитип бақиду;

³У вуҗудумни йеңилайду; У һәққанийлиқ йолида Өз нами үчүн йетәкләйду;

⁴Һәтта мән өлүм сайиси болған җилғидин өтсәмму, Һеч яманлиқтин қорқмаймән; Чүнки Сән мән билән биллидурсән; Сениң һасаң һәм тайиғиң маңа тәсәллидур.

⁵Мени хар қилғучиларниң көз алдида маңа кәң дәстихан салисән; Мениң бешимни май билән мәсиһ қилисән; Қәдәһим ташиду;