Зәбур 37:13-19

¹³Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.

¹⁴Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;

¹⁵Бәрһәқ, мән аңлиялмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.

¹⁶Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.

¹⁷Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.

¹⁸Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.

¹⁹Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.