Зәбур 17:5-12

⁵Өлүмниң асарәтлири мени қоршивалди, Ихлассизларниң ямрап кетиши мени қорқитивәтти;

⁶Тәһтисараниң танилири мени чирмивалди, Өлүм сиртмақлири алдимға кәлди.

⁷Қийналғинимда мән Пәрвәрдигарға нида қилдим, Худайимға пәряд көтәрдим; У ибадәтханисидин авазимни аңлиди, Мениң пәрядим Униң һозуриға кәлди, Униң қулиқиға кирди.

⁸Шу чағ йәр-зимин тәврәп, силкинип кәтти, Тағларниң һуллири дәһшәтлик тәврәнди, силкинип кәтти; Чүнки У ғәзәпләнди.

⁹Униң димиғидин ис өрләп туратти, Ағзидин чиққан от һәммисини жутувәтти; Униңдин көмүр чоғлири чиқти;

¹⁰У асманларни тазим қилдуруп чүшти, Пути асти тум қараңғулуқ еди.

¹¹Бир керубни минип пәрваз қилди, Шамалниң қанатлирида ғуюлдап учуп кәлди.

¹²У қараңғулуқни өзиниң йошурунидиған җайи қилди, Суларниң қараңғусини, Асманларниң қоюқ булутлирини, Өз әтрапида чедири қилди.