Аюп 39

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

¹Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?

²Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини санияламсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?

³Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;

⁴Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, анисиниң йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.

⁵Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?

⁶Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.

⁷У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.

⁸У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.

⁹Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?

¹⁰Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?

¹¹Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?

¹²Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «Данлиримни хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?

¹³Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?

¹⁴У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.

¹⁵Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.

¹⁶Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.

¹⁷Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.

¹⁸Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.

¹⁹Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?

²⁰Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?

²¹У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.

²²У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.

²³Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,

²⁴У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, Җәң канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.

²⁵Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.

²⁶Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?

²⁷Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?

²⁸У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.

²⁹Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.

³⁰Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».   

³¹Пәрвәрдигар Аюпқа йәнә җавапән: —

³²«Һәммигә Қадир билән дәвалашидиған киши униңға тәрбийә қилмақчиму? Тәңрини әйиплигүчи киши җавап бәрсун!» — деди.

³³Аюп болса Пәрвәрдигарға җавапән: —

³⁴«Мана, мән һеч немигә яримаймән; Саңа қандақ җавап берәләймән? Қолум билән ағзимни етип гәптин қалай;

³⁵Бир қетим дедим, мән йәнә җавап бәрмәймән; Шундақ, икки қетим десәм мән қайта сөзлимәймән» — деди.