1Андин Нааматлиқ Зофар җавапән мундақ деди: —
2«Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
3Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм-атимиз апиридә болғандин бери,
5Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
6Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
7Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ униң мағдури униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
13У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
14Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
15У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қариялмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
20У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
21Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда ғәзивини униң үстигә яғдуриду.
24У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
26Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
27Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28Униң мал-дунияси елип кетилиду, Худаниң ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
29Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».
