Зәбур 89:6-10

⁶Әтигәндә улар көкирип үниду, Кечиси болса кесилип, солишип кетәр.

⁷Чүнки биз ғәзивиң билән йоқаймиз, Қәһриң билән дәккә-дүккидә қалимиз.

⁸Сән қәбиһликлиримизни көз алдиңға, Йошурун қилмишлиримизни җамалиңниң нури алдиға қойдуң.

⁹Барлиқ күнлиримиз дәрғәзивиң астида өтүп кетиду, Жиллиримизни бир уһ тартиш биләнла түгитимиз.

¹⁰Өмримизниң жиллири йәтмиш йил, Мағдуримиз бар болса сәксән йил; Бирақ уларниң пәхри җапа вә беһудиликтур; Һаят тезлик билән үзәр, Мана, биз учуп кәттуқ.