Зәбур 71:5-14

⁵Шундақ болғанда күн вә ай йоқ болуп кәтмисила, Әвлаттин-әвлатқа хәлиқ Сәндин әйминиду.  

⁶У болса гоя йеңидин орған отлаққа яққан ямғурдәк, Йәр суғиридиған һөл-йеғинлардәк чүшиду.

⁷Униң күнлиридә һәққанийлар ронақ тапиду; Ай йоқ болғичә теч-аманлиқ тешип туриду.

⁸У деңиздин-деңизларғичә, Әфрат дәриясидин йәр йүзиниң чәтлиригичә һөкүм сүриду.

⁹Чөл-баяванда яшаватқанлар униң алдида баш қойиду; Униң дүшмәнлири топиларни ялайду.

¹⁰Таршишниң вә аралларниң падишаһлири униңға һәдийәләр тәқдим қилиду, Шеба вә Себаниң падишаһлириму соғатлар суниду.

¹¹Дәрвәқә, барлиқ падишаһлар униң алдида сәҗдә қилиду; Пүткүл әлләр униң хизмитидә болиду;

¹²Чүнки у пәряд көтәргән йоқсулларни, Панаһсиз езилгәнләрни қутулдуриду;

¹³У йоқсул-аҗизларға ичини ағритиду, Йоқсулларниң җенини қутқузиду;

¹⁴Уларниң җенини зулум-зомигәрликтин һөрлүккә чиқириду, Уларниң қени униң нәзиридә қиммәтликтур.