Зәбур 68:20-26

²⁰Өзүң мениң рәсвалиқта һәм һөрмәтсизликтә қалғинимни, Қандақ һақарәтләнгинимни билисән; Рәқиплиримниң һәммиси Өзүңгә аяндур.

²¹Һақарәт қәлбимни парә қилди; Мән қайғуға чөмүп кәттим; Азғинә һесдашлиққа тәлмүргән болсамму, йоқ болди; Тәсәлли бәргүчиләрниму издидим, лекин бирисиниму учриталмидим.

²²Бәрһәқ, улар озуғумға өт суюқлуғи, Уссузлуғумға сиркини бәрди.

²³Уларниң дәстихини өзлиригә қилтақ, Уларниң һалавити қапқан болғай.

²⁴Көзлири торлишип көрмәйдиған болуп кәткәй; Бәл-путлирини титрәккә салғайсән;

²⁵Қәһриңни уларниң үстигә чүшүргәйсән, Ғәзивиңниң отлири уларға туташқай;

²⁶Уларниң макани харабә болғай, Чедирлири чөлдәрәп қалғай;