4Өткүр устира кәби, Тилиң зәһәр чачмақчи, У ялғанчилиқ тоқуватиду.
5Сән яхшилиқниң орнида яманлиқни, Һәқ сөзләшниң орнида ялғанчилиқни яхши көрисән;
6Һаман адәмни набут қилидиған сөзләрни яхши көрисән, и алдамчи тил!
7Бәрһәқ, Тәңри охшашла сени мәңгүгә йоқитиду; У сени тутувалиду, йәни өз чедириңдин тартип чиқиду; Тирикләрниң зиминидин сени йилтизиңдин қомуруп ташлайду. Селаһ.
8Һәққанийлар буни көрүп қорқушиду, Вә уни мәсқирә қилип күлүп: —