Зәбур 50:6-11

⁶Сениң алдиңда, пәқәт Сениң алдиңдила гуна өткүзүп, Нәзириңдә рәзил болған ишни садир қилдим; Шу вәҗидин, Сән мени әйипләп сөзлисәң, адиллиғиң испатлиниду; Мени сорақ қилғиниңда, Өзүңниң паклиғи испатлиниду.

⁷Мана, мән туғулғинимдила, яманлиқта едим, Анамниң қарнида пәйда болғинимдила мән гунада болдум.

⁸Бәрһәқ, Сән адәмләрниң чин қәлбидин сәмимийлик тәләп қилисән; Ичимдики йошурун җайлиримда Сән маңа даналиқни билдүрисән.

⁹Мени гуналиримдин зофа билән тазилиғайсән, Һәм мән пак болимән; Мени пакпакиз жуйғайсән, мән қардинму ақ болимән.  

¹⁰Маңа шат-хурам авазларни аңлатқайсән; Шуниң билән Сән әзгән устиханлирим йәнә шатлиниду.

¹¹Гуналиримдин чирайиңни йошуруп, Яманлиқлиримни өчүривәткәйсән.