Зәбур 50:11-19

¹¹Гуналиримдин чирайиңни йошуруп, Яманлиқлиримни өчүривәткәйсән.

¹²Мәндә пак қәлб яратқайсән, и Худа; Вуҗумдики садиқ роһумни йеңилиғайсән.

¹³Мени һозуруңдин чиқиривәтмигәйсән; Мениңдин Муқәддәс Роһуңни қайтурувалмиғайсән.

¹⁴Аһ, ниҗатлиғиңдики шатлиқни маңа йеңибаштин һес қилдурғайсән; Итаәтмән роһ арқилиқ мени йөлигәйсән.

¹⁵Буниң билән мән итаәтсизләргә йоллириңни үгитәй, Вә гунакарлар йениңға қайтиду.

¹⁶Қан төкүш гунайидин мени қутулдурғайсән, И Худа, маңа ниҗатлиқ бәргүчи Худа, Шуниң билән тилим һәққанийлиғиңни яңритип күйләйду.

¹⁷И Рәббим, ләвлиримни ачқайсән, Ағзим мәдһийилириңни баян қилиду.

¹⁸Чүнки Сән қурбанлиқни хуш көрмәйсән; Болмиса сунар едим; Көйдүрмә қурбанлиқлардинму хурсәнлик тапмайсән.

¹⁹Худа қобул қилидиған қурбанлиқлар сунуқ бир роһтур; Сунуқ вә езилгән қәлбни Сән кәмситмәйсән, и Худа;