11«Аңлиғин, и қизим, көргин, сөзлиримгә қулақ салғин; Өз қәбиләң вә ата җәмәтиңни унтуп қал!
12Шуниң билән падишаһ гөзәл җамалиңға мәптун болиду; У сениң ғоҗаң, сән униңға сәҗдә қил».
13Тур шәһириниң қизи алдиңда соға билән һазир болиду; Халайиқ арисидики байлар сениң шапаитиңни күтиду;
Зәбур 44
Зәбур 44:11-13