Зәбур 37:9-14

⁹Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.

¹⁰Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;

¹¹Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.

¹²Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.

¹³Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.

¹⁴Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;