3Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
4Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
5Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
6Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
7Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
8Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
9Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
10Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
11Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
Зәбур 37
Зәбур 37:3-11