Зәбур 21:7-10

⁷Бирақ мән болсам адәм әмәс, бир қурутмән, Инсан тәрипидин төһмәт билән рәсвайиаләм қилинғанмән, Халайиқ тәрипидин кәмситилгәнмән.  

⁸Мени көргәнләрниң һәммиси мазақ қилип күлиду, Башлирини силкишип ағзилирини пүрүштүрүп:

⁹«У Пәрвәрдигарға өзини тапшурған әмәсму?! Әнди Пәрвәрдигар уни қутқузсун! Пәрвәрдигар униңдин хурсән болса әгәр, Уни қутулдурсун!» — дейишиду.

¹⁰Бирақ мени апамниң қосиғидин чиқарғучи өзүңдурсән; Һәтта әмчәктики вақтимдиму мени өзүңгә таяндурғансән;