Зәбур 17:9-12

⁹Униң димиғидин ис өрләп туратти, Ағзидин чиққан от һәммисини жутувәтти; Униңдин көмүр чоғлири чиқти;

¹⁰У асманларни тазим қилдуруп чүшти, Пути асти тум қараңғулуқ еди.

¹¹Бир керубни минип пәрваз қилди, Шамалниң қанатлирида ғуюлдап учуп кәлди.

¹²У қараңғулуқни өзиниң йошурунидиған җайи қилди, Суларниң қараңғусини, Асманларниң қоюқ булутлирини, Өз әтрапида чедири қилди.