Zəbur 44:2-18

²Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.

³Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.

⁴Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.

⁵Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.

⁶Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.

⁷Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!

⁸Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. Sela

⁹İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.

¹⁰Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.

¹¹Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.

¹²Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.

¹³Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.

¹⁴Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.

¹⁵Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,

¹⁶Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.

¹⁷Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.

¹⁸Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda