Зәбур 37:17-23

¹⁷Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.

¹⁸Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.

¹⁹Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.

²⁰Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.

²¹Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.

²²И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!

²³И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!