13Məgər mən boş yerə qəlbimi təmizləmişdim, Günahsızlıq içində əllərimi yumuşdum?
14Həmişə əziyyətə düşürəm, Hər səhər töhmətə rast gəlirəm.
15Əgər «qoy mən də belə danışım» deyə düşünsəydim, Sənin övladlarına xəyanət edərdim.
16Bunu anlamaq üçün düşünəndə Çətin bir iş kimi gözümə durdu.
17Yalnız Allahın Müqəddəs məkanına girərkən Onların aqibətini dərk etdim.
18Doğrudan da, onları sürüşkən yerə qoymusan, Onları məhvə yuvarlayırsan.
19Onlar bir anda yox olacaqlar, Dəhşət içində itib-batacaqlar.
20Yuxudan ayılanda röyalar unudular, Ey Xudavənd, Sənin oyanışınla bu adamlar boş sayılacaq.
21O vaxt könlüm zəhərlənmişdi, Qəlbim dəlik-deşik olmuşdu.
22Necə axmaq idim, dərrakəm yox idi, Qarşında sanki bir heyvan idim.
23Amma daim Səninlə olmuşam, Mənim sağ əlimdən tutmusan.