Zəbur 17:1-15

¹Davudun duası. Ya Rəbb, haqq sözümü dinlə, fəryadımı eşit, Yalansız dilimdən çıxan duama qulaq as.

²Gözlərinlə həqiqəti görürsən, Mənə haqq qazandır.

³Gecə ikən qəlbimi yoxlayıb-araşdırdın, Məni sınaqdan keçirtdin, Heç nə tapmadın. Niyyətim budur ki, ağzım öz həddini aşmasın.

⁴Sənin sözünə görə zalımların tutduğu yoldan, Bu insanların əməlindən özümü qorumuşam.

⁵Sənin yolundan möhkəm tutmuşam, Sarsılmadan addımlamışam.

⁶Səni çağırıram, ey Allah, mənə cavab verirsən, Qulağını mənə tərəf çevir, sözlərimi dinlə.

⁷Məhəbbətinlə Sənə sığınanlara xariqələrini göstər, Sağ əlinlə onları düşmənlərdən qurtar.

⁸Məni göz bəbəyin kimi qoru, Qanadlarının kölgəsində saxla

⁹Məni dara salan şər insanlardan, Ətrafımı bürüyən, canıma düşmən olanlardan.

¹⁰Onların ürəkləri qapalıdır, harınlayıblar, Ağızlarından lovğa-lovğa sözlər çıxarırlar.

¹¹İndi izimə düşüb məni mühasirəyə aldılar, Güdürlər ki, məni yerə vursunlar.

¹²Onlar parçalamağa həris bir aslan kimidir, Pusquda duran cavan bir şir kimidir.

¹³Ya Rəbb, qalx, Onların önündə dayan, Onları yerlə yeksan et. Qılıncınla bu pis insanlardan canımı qurtar.

¹⁴Ya Rəbb, məni belə insanlardan, Nəsibi bu həyatda olanlardan Öz əlinlə xilas et! Qarınlarını xəzinənlə doldurursan, Onlar övladlarını doydurur, Nəvə-nəticələrinə də miras qoyur.

¹⁵Amma mən salehliklə üzünə baxacağam, Oyananda Səni görməklə doyacağam.