Zəbur 137:2-9

²Liralarımızı söyüd ağaclarından asardıq.

³Bizi əsir edənlər Nəğmə oxumağımızı əmr edirdilər, Bizə zülm verənlər Onları şənləndirməyimizi istəyirdilər, «Bizim üçün Sion nəğmələrini oxuyun» deyirdilər.

⁴Axı yad ölkədə Rəbbin nəğmələrini necə oxuyaq?

⁵Ey Yerusəlim, əgər səni unutsam, Qoy sağ əlim qurusun.

⁶Ey Yerusəlim, Səni anmasam, ən böyük sevincim olmasan, Qoy dilim damağıma yapışsın.

⁷Ya Rəbb, Edomluları bir yada sal, Məğlubiyyət günü Yerusəlimdən danışırdılar, Deyirdilər: «Gəlin oranı uçuraq, təməlindən dağıdaq!»

⁸Ey Babil qızı, xaraba qalacaqsan. Bizə etdiyinin əvəzini sənə verən qoy bəxtiyar olsun!

⁹Körpələrini daşa çırpıb öldürən bəxtiyar olsun!