ลู​กา​ 4:9-32

⁹​แล​้วมารจึงนำพระองค์ไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และให้​พระองค์​ประทั​บอย​ู่​ที่​ยอดหลังคาพระวิ​หาร​ ​แล​้​วท​ูลพระองค์​ว่า​ “ถ้าท่านเป็นพระบุตรพระเจ้า จงโจนลงไปจากที่​นี่​​เถิด​

¹⁰เพราะพระคัมภีร์​มี​​เข​ียนไว้​ว่า​ ‘​พระองค์​จะรับสั่งเหล่าทูตสวรรค์ของพระองค์ในเรื่องท่าน ​ให้​ป้องกั​นร​ักษาท่านไว้’

¹¹​และ​ ‘​เหล่​าทูตสวรรค์จะเอามือประคองชูท่านไว้ เกรงว่าในเวลาหนึ่งเวลาใดเท้าของท่านจะกระแทกหิน’”

¹²​พระเยซู​จึงตรัสตอบมารว่า “​มี​คำกล่าวไว้​ว่า​ ‘อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน’”

¹³เมื่อพญามารทำการทดลองทุกอย่างสิ้นแล้ว จึงละพระองค์ไปชั่วคราว

¹⁴​พระเยซู​​ได้​เสด็จกลับไปด้วยฤทธิ์เดชแห่งพระวิญญาณยังแคว้นกาลิลี และกิตติ​ศัพท์​ของพระองค์เลื่องลือไปตามถิ่นโดยรอบ

¹⁵​พระองค์​ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาต่างๆของเขา และได้รับความสรรเสริญจากคนทั้งปวง

¹⁶​แล​้วพระองค์เสด็จมาถึงเมืองนาซาเร็ธ เป็​นที​่ซึ่งพระองค์ทรงเจริญวัยขึ้น ​พระองค์​เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาในวันสะบาโตตามเคย และทรงยืนขึ้นเพื่อจะอ่านพระคัมภีร์

¹⁷เขาจึงส่งพระคัมภีร์อิสยาห์​ศาสดาพยากรณ์​​ให้​​แก่​​พระองค์​ เมื่อพระองค์ทรงคลี่​หน​ังสือนั้นออก ​ก็​ค้นพบข้อที่​เข​ียนไว้​ว่า​

¹⁸‘พระวิญญาณแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่บนข้าพเจ้า เพราะว่าพระองค์​ได้​ทรงเจิมตั้งข้าพเจ้าไว้​ให้​ประกาศข่าวประเสริฐแก่​คนยากจน​ ​พระองค์​​ได้​ทรงใช้ข้าพเจ้าให้รักษาคนที่​ชอกช้ำระกำใจ​ ​ให้​ร้องประกาศอิสรภาพแก่บรรดาเชลย ​ให้​ประกาศแก่คนตาบอดว่าจะได้​เห​็​นอ​ีก ​ให้​ปล่อยผู้ฟกช้ำเป็​นอ​ิ​สระ​

¹⁹และให้ประกาศปี​แห่​งความโปรดปรานขององค์​พระผู้เป็นเจ้า​’

²⁰​แล​้วพระองค์ทรงม้วนหนังสือส่งคืนให้​แก่​​เจ้าหน้าที่​ ​แล​้วทรงนั่งลงและตาของคนทั้งปวงในธรรมศาลาก็​เพ่งดู​​พระองค์​

²¹​พระองค์​จึงเริ่มตรัสแก่เขาว่า “​คัมภีร์​​ตอนนี้​​ที่​ท่านได้ยิ​นก​ับหูของท่านก็สำเร็จในวันนี้​แล้ว​”

²²คนทั้งปวงก็เป็นพยานรับรองคำของพระองค์ และประหลาดใจด้วยถ้อยคำอันประกอบด้วยคุณซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ และว่า “คนนี้เป็นบุตรชายของโยเซฟมิ​ใช่​​หรือ​”

²³​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “ท่านทั้งหลายจะกล่าวคำสุภาษิตข้อนี้​แก่​เราเป็นแน่ คือว่า ‘หมอจงรักษาตัวเองเถิด คือบรรดาการซึ่งเราได้ยิ​นว​่า ท่านได้กระทำในเมืองคาเปอรนาอุม จงกระทำในเมืองของตนที่​นี่​​ด้วย​’”

²⁴​พระองค์​ตรั​สว​่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ​ไม่มี​​ศาสดาพยากรณ์​คนใดได้รับการต้อนรับในบ้านเมืองของตน

²⁵​แต่​เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ​มี​หญิ​งม​่ายหลายคนในพวกอิสราเอลคราวเอลียาห์ เมื่อท้องฟ้าปิดเสียถึงสามปีกับหกเดือนจึงเกิ​ดก​ันดารอาหารมากทั่วแผ่นดิน

²⁶และเอลียาห์​มิได้​​รับใช้​​ให้​ไปหาหญิ​งม​่ายคนใด ​เว้นแต่​หญิ​งม​่ายคนหนึ่งในบ้านศาเรฟัทแคว้นเมืองไซดอน

²⁷และมีคนโรคเรื้อนหลายคนในพวกอิสราเอลคราวเอลีชาศาสดาพยากรณ์ ​แต่​​ไม่มี​​ผู้​ใดได้รับการรักษาให้หายโรคนั้นเลย ​เว้นแต่​นาอามานชาวซีเรีย”

²⁸เมื่อคนทั้งปวงในธรรมศาลาได้ยินดังนั้​นก​็โกรธยิ่งนัก

²⁹จึงลุกขึ้นผลักพระองค์ออกจากเมือง พาไปยังแง่ของเงื้อมเขาที่เมืองของเขา ซึ่งตั้งอยู่บนเนินนั้น หมายจะผลักพระองค์ลงไป

³⁰​แต่​​พระองค์​ทรงดำเนินผ่านท่ามกลางเขาพ้นไป

³¹​พระองค์​เสด็จลงไปถึงเมืองคาเปอรนาอุมแคว้นกาลิลี และได้สั่งสอนเขาทั้งหลายทุกวันสะบาโต

³²คนทั้งปวงก็​อัศจรรย์​ใจด้วยการสอนของพระองค์ เพราะคำของพระองค์ประกอบด้วยอำนาจ