16Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
Zəbur 78
Zəbur 78:16-66