Zəbur 144:1-10

¹Davudun məzmuru. Alqış olsun Rəbbə, Qayama! Əllərimə döyüş təlimi, Barmaqlarıma müharibə təlimi verən Odur.

²Mənə Məhəbbət göstərən, mənim Qalam, Qülləm, Xilaskarım, Qalxanım, Pənahgahım, Xalqımı mənə itaət etdirən Odur.

³Ya Rəbb, insan kimdir ki, qayğısına qalırsan, Bəşər övladı kimdir ki, onu düşünürsən?

⁴İnsan bir nəfəsə bənzər, Ömrü kölgə kimi keçib-gedər.

⁵Ya Rəbb, göyləri yar, aşağı en, Dağlara toxun, qoy tüstülənsin.

⁶Şimşəyini çaxdır, düşmənləri dağıt, Oxlarını yağdır, yağıları darmadağın et.

⁷Göylərdən əl uzadıb dərin sulardan məni xilas et, Məni yadellilərin əlindən azad et.

⁸Onların dili yalan danışar, Sağ əlləri yalandan and etmək üçün qalxar.

⁹Ey Allah, Sənə yeni bir ilahi ilə şükür edəcəyəm, Səni ontelli çənglə tərənnüm edəcəyəm.

¹⁰Sənsən padşahlara zəfər qazandıran, Qulun Davudu amansız qılıncdan qurtaran.