2Hüzuruna şikayətimi tökürəm, Qarşısında əziyyətimi söyləyirəm.
3Ruhdan düşəndə hansı yolda olduğumu bildin, Yolumda gizli tələ qurublar.
4Sağıma bax, Özün gör, heç kim məni saymır, Pənah yerim yoxdur, Heç kim qayğıma qalmır.
5Ya Rəbb, Sənə fəryad edərək dedim: «Pənahım Sənsən, Dirilər arasında Sən mənim nəsibimsən».
6Qulaq as fəryadıma, Nə qədər alçaldılmışam! Məni təqib edənlərdən qurtar, Çünki onlar məndən güclüdür.
Zəbur 142
Zəbur 142:2-6