1Pănglu Isusu saskupit toc poreznikurlje š alcă lumja karje rov š lumja karje mult agrešăt s puje urjajkje kănd jel ăvacă.
2Daja farizeji š lumja d zakon alu Mojsije prigovorja: “Družaštitje ku lumja karje grješaštje š još ku je mălănkă!”
3Isusu d aja lji rubjaštje ăn vorbă:
4Ćinje d voj na fića, s ajbje usătă (100) d voj š una d je s pardje ăn lok undje nuje nimika, apikat s kartje šp aja una pănd god nu ugăsa?
5A tunća ju, tot vesel, p umirje aduć a kas
6Atunća kjem p ortaći š p komšăji s lji zăć: “Raduicăvă ku minje! Agăsăt p vuaja karje sapurdut!”
7Istina je: k p ćjerj isto s fije marje radost d unu om karje grešaštje karje s okrinjaštje la Dimizov nego d nuavăzăć š nuavă (99) lumje karje je pravedni karje nu trjebje s okrinjask la Dimizov.”
8Karje aja mujarje, s ajbe zjaće (10) banj d arđint š unu pjardje, a će nu prinz lumina, amătăra kasa š pažljivo kăta s ju găsaskă?
9A kănd ju găsaštje, akima p ortakinjilje š p komšiji š azăća: “Raduicăvă ku minje! Agăsăt banji karje apurdut!”
10Istina je k je marje radost ăn ćjer sujătă š anđeli alu Dimizov samo d unu omu karje irja grešnik karje sa okrenit la Dimizov.
11Isusu nastavjaštje: “Afost unu om karje avut doj fićorj.
12Alu tănăr fićor ji zăće: “Tato, akuma adăm talu d imanje će mi pripadjaštje.” Š tata podiljaštje imanje ătră doj fićorj.
13Atrikut duavă trje zălje fićoru alu tănăr apokupit tot, š apikat maj dăpartje š klo kum trija aša š potrušăt tuatje banji
14kănd apotrošăt tuatje banji, ăn lokula karje irja afost marje fuamje š atunća jel navut dosta s trijaskă š s ja mănkarje
15Sa zaposlit la om karje trija ăn satula, ja păza porći p livadă,
16Alu tănurula irja tăta fuamje k amăka š ljuskilje d maunje mće lja măka porći, ali nimilja nu lja dat.
17Kănd napokon avinit sebi š zăće: “Toc argacă alu tatimjov karje ukrijază irje mănkarje majmult nego ćije dosta d măkat, a jo aića mor d fuamje!
18Pljek la tatimjev akas, š ji zăk: “Tato apogrăšăt š cije š alu Dimizov.
19Nu săt vrjedan više s mikjem bijatu alu tov. Mărog d tinje, primjaštimă s ukrjez la tinje ka argatu alu tov.” “
20Pa saskulat š apikat d lokula la tatusov. Kănd još irja d partje, tatusov la vuzut š sažalot p jel š adat fuga la jel, la zagrlit š la surutat.
21“Tato! apogrăšăt š cije š alu Dimizov! Nu săt više vrjedan s mikjem bijatu alu tov”, zăće bijatu.
22Tata zăće alu argaculor aluj: “Majdată dućec aljinj, arja karje majmădrje, š l brkăcălej! Punjec aluj injelu p mănă, ăklcăcălej sandaljilje!
23Š tijec mjelu karje sagujit binje š s l măkă š s slavim.
Luka 15
Luka 15:1-23