1Ăn una sămbătă Isusu afost s mălănće la unu vođe alu farizej. Š toc la prtit će s fakă
2la intja aluj irja neki om karje avut apă ăn jel.
3“Jaštje dopustit d zakon s ljićim p lumja sămbătă ili nuje?” trjabă Isusu p farizej š p proroku d zakon alu Mojsije.
4Š atikut. Isusu dotaknjaštje p omu karje bulnav, l iscjeljaštje š ji zăće poc s pljeć.
5A alor zăće: “Ćinje dăla voj sămbătă nu ukrjază? Akă ăn bijatu ili vol kadje ăn puc, nu s l skutjec odma?”
6Na vut p aja će s zăkă.
7Avuzut k gostjamja birjaštje majbun lok la astal, lja zăs:
8Kănd njeko t kjamă ăn svatov, nu la počasni lok la astal. Će ako je kimat njeko maj bun d tinje?
9Gazda s c zăkă: “Skual š las lokusta alu omusta!” Atunća s fi, sramotit, mora s šăz p lok karje arămas gol la karje alu astaluluj.
10Nego kănd t njeko kjamă, ja zadnji lok la astal. Kănd gazda t vidja, vinje la tinje š zăće: “Ortakulje, capreprimit maj bun lok la astal.” Aša c pokazaštje čast la tuată lumja karje je kimată.
11Ćinje p je săngur adrikă, s fije ponizăt, a ćinje je ponizăt s fije drikat.”
12Atunća saokrenit la gazdă karje la kimat š ja zăs: “Kănd fać ručaku ili večera, nu kima p ortaći alji tej, p fracă, p familija nić komšiji alji bugac. Daja će c tuarće zajamu.
13Njego kjamă p lumja karje je sărać, bulnav, slabj š karje nu vjadj.
14Je narje ku ćaja s c tuarkă zajamu. Ku aja t blagoslovjaštje Dimizov, jer Dimizov s t nagradjeskă, kănd fi vrjamja d uskrsnuće d pravedni lumej.”
15Kănd auzăt unu d lumje karje asužut la astal, astrigat: “Blago alu ăla karje fi blagoslovit ăn cara alu Dimizov!”
16Isusu ja zăs: “Njeki om afukut marje nută š akimat p mulc lumje.
17Kănd vičera afost sprimită, atrimjes p argacă s zăkă alu gostjamjej p karje akimat: “Tot je gata. Vinjic!”
18Ali toc je apočinit s zăkă k nu puatje svije. Unu zăće alu argatuluj: Akuprat njeka njivă š mora s pljek s uvjed. Mărog d tinje, oprostjaštjem.”
19Altu zăće alu argatuluj: Akuprat akum ćinjć (5) parurj d volurj š mora s lji pribjesk. Mărog d tinje, oprostjaštjem.”
20Aldă trje zăće alu argatuluj: Akuma ma surat, š nu pot s viuv.”
21Argatu sators š arubit alu aluj gospodaruće ja zăs je. Domaćnu pa aja sanikăžăt š zăće alu argatuluj: “Fuđ p ulica alu trguluj š p trgovinj š duj p prosijaći, p lumja karje bulnavj, slabj š p lumja karje nu vjadje.”
22Kum aša afukut, argatu zăće: “Gospodaru, lja dus, li jaštje još lok.”
23Fuđ kată p drumurj š dăpă trgurj š natirjaštilje s fije s mi njapunjaskă kasa”, Zăće gospodaru alu argatu aluj,
24C zăk k ni nićunu d ălja prvi karje akimat nu s pribjaskă nićunu zalogaj d aja će afukut d je.” “
25Ku Isusu putuja mult mult lumje. Isusu sa okrenit š zăće alor:
26Ćinje vinje la minje dăla voj mora s m vrjec više nego p tatuvostru š p mumuvastră š p mujarja š p kupi, p fracă š p suroljilje, majmult nego životu alu vostru. Inače nu putjec s fic ali mjov učenikurlje.
27Ćinje nu ja aluj krstu š nu pljakă dăpă minje, nu puatje s fije učenikualu mjov š nuje spreman s muară d minje.
28Ali nu krinic pănă god nu utvrdja cjena. Jer nićunu dăla voj nu počinja s gradjaskă kula aku nu šidja š nu izraćunja kăt kuštjaštje s vjadje dal avja ku ćaja s završaskă.
29Mora prvo s izračunješt kăt kuštjaštje inače uspiješt s fać samo temelju, a atunća toc karje aja vjadje s s rădă d jel
30Ăsta apočinit s gradjaskă, a nu puatje s ju završaskă!”
31Ili ako caru akrenit s ratujaskă ku altu car akă majdată na šăžut š na gindit puatje li ku aluj zjaćje mi (10.000) d lumje s savladjaskă p ăla karje p jel vinje ku duavăzăć d mi (20.000) d lumje?
32Ako nu puatje s l pobidjaskă trimjatje p izaslaniku s trjabje s fije mir ătră je još kănd je dušmanu aluj dăpartje.
33Isto aša d aja nimilja nu puatje fije učeniku alu mjov, akă nu voj va odreknit d tot će avjec.
34Sarja je bună. Ako izgubjaštje okus, nu puatje ponovo s fije sarje.
35Sarja karje je apărdut okusu nuje bună nić d pămănt, nić d đubre, njego s sa runkă. Punjec urjajkje kănd već avjec urjejk!”
