ലൂകഃ 15:1-23

¹തദാ കരസഞ്ചായിനഃ പാപിനശ്ച ലോകാ ഉപദേശ്കഥാം ശ്രോതും യീശോഃ സമീപമ് ആഗച്ഛൻ|

²തതഃ ഫിരൂശിന ഉപാധ്യായാശ്ച വിവദമാനാഃ കഥയാമാസുഃ ഏഷ മാനുഷഃ പാപിഭിഃ സഹ പ്രണയം കൃത്വാ തൈഃ സാർദ്ധം ഭുംക്തേ|

³തദാ സ തേഭ്യ ഇമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാം കഥിതവാൻ,

⁴കസ്യചിത് ശതമേഷേഷു തിഷ്ഠത്മു തേഷാമേകം സ യദി ഹാരയതി തർഹി മധ്യേപ്രാന്തരമ് ഏകോനശതമേഷാൻ വിഹായ ഹാരിതമേഷസ്യ ഉദ്ദേശപ്രാപ്തിപര്യ്യനതം ന ഗവേഷയതി, ഏതാദൃശോ ലോകോ യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ആസ്തേ?

⁵തസ്യോദ്ദേശം പ്രാപ്യ ഹൃഷ്ടമനാസ്തം സ്കന്ധേ നിധായ സ്വസ്ഥാനമ് ആനീയ ബന്ധുബാന്ധവസമീപവാസിന ആഹൂയ വക്തി,

⁶ഹാരിതം മേഷം പ്രാപ്തോഹമ് അതോ ഹേതോ ർമയാ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത|

⁷തദ്വദഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യേഷാം മനഃപരാവർത്തനസ്യ പ്രയോജനം നാസ്തി, താദൃശൈകോനശതധാർമ്മികകാരണാദ് യ ആനന്ദസ്തസ്മാദ് ഏകസ്യ മനഃപരിവർത്തിനഃ പാപിനഃ കാരണാത് സ്വർഗേ ഽധികാനന്ദോ ജായതേ|

⁸അപരഞ്ച ദശാനാം രൂപ്യഖണ്ഡാനാമ് ഏകഖണ്ഡേ ഹാരിതേ പ്രദീപം പ്രജ്വാല്യ ഗൃഹം സമ്മാർജ്യ തസ്യ പ്രാപ്തിം യാവദ് യത്നേന ന ഗവേഷയതി, ഏതാദൃശീ യോഷിത് കാസ്തേ?

⁹പ്രാപ്തേ സതി ബന്ധുബാന്ധവസമീപവാസിനീരാഹൂയ കഥയതി, ഹാരിതം രൂപ്യഖണ്ഡം പ്രാപ്താഹം തസ്മാദേവ മയാ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത|

¹⁰തദ്വദഹം യുഷ്മാൻ വ്യാഹരാമി, ഏകേന പാപിനാ മനസി പരിവർത്തിതേ, ഈശ്വരസ്യ ദൂതാനാം മധ്യേപ്യാനന്ദോ ജായതേ|

¹¹അപരഞ്ച സ കഥയാമാസ, കസ്യചിദ് ദ്വൗ പുത്രാവാസ്താം,

¹²തയോഃ കനിഷ്ഠഃ പുത്രഃ പിത്രേ കഥയാമാസ, ഹേ പിതസ്തവ സമ്പത്ത്യാ യമംശം പ്രാപ്സ്യാമ്യഹം വിഭജ്യ തം ദേഹി, തതഃ പിതാ നിജാം സമ്പത്തിം വിഭജ്യ താഭ്യാം ദദൗ|

¹³കതിപയാത് കാലാത് പരം സ കനിഷ്ഠപുത്രഃ സമസ്തം ധനം സംഗൃഹ്യ ദൂരദേശം ഗത്വാ ദുഷ്ടാചരണേന സർവ്വാം സമ്പത്തിം നാശയാമാസ|

¹⁴തസ്യ സർവ്വധനേ വ്യയം ഗതേ തദ്ദേശേ മഹാദുർഭിക്ഷം ബഭൂവ, തതസ്തസ്യ ദൈന്യദശാ ഭവിതുമ് ആരേഭേ|

¹⁵തതഃ പരം സ ഗത്വാ തദ്ദേശീയം ഗൃഹസ്ഥമേകമ് ആശ്രയത; തതഃ സതം ശൂകരവ്രജം ചാരയിതും പ്രാന്തരം പ്രേഷയാമാസ|

¹⁶കേനാപി തസ്മൈ ഭക്ഷ്യാദാനാത് സ ശൂകരഫലവൽകലേന പിചിണ്ഡപൂരണാം വവാഞ്ഛ|

¹⁷ശേഷേ സ മനസി ചേതനാം പ്രാപ്യ കഥയാമാസ, ഹാ മമ പിതുഃ സമീപേ കതി കതി വേതനഭുജോ ദാസാ യഥേഷ്ടം തതോധികഞ്ച ഭക്ഷ്യം പ്രാപ്നുവന്തി കിന്ത്വഹം ക്ഷുധാ മുമൂർഷുഃ|

¹⁸അഹമുത്ഥായ പിതുഃ സമീപം ഗത്വാ കഥാമേതാം വദിഷ്യാമി, ഹേ പിതർ ഈശ്വരസ്യ തവ ച വിരുദ്ധം പാപമകരവമ്

¹⁹തവ പുത്രഇതി വിഖ്യാതോ ഭവിതും ന യോഗ്യോസ്മി ച, മാം തവ വൈതനികം ദാസം കൃത്വാ സ്ഥാപയ|

²⁰പശ്ചാത് സ ഉത്ഥായ പിതുഃ സമീപം ജഗാമ; തതസ്തസ്യ പിതാതിദൂരേ തം നിരീക്ഷ്യ ദയാഞ്ചക്രേ, ധാവിത്വാ തസ്യ കണ്ഠം ഗൃഹീത്വാ തം ചുചുമ്ബ ച|

²¹തദാ പുത്ര ഉവാച, ഹേ പിതർ ഈശ്വരസ്യ തവ ച വിരുദ്ധം പാപമകരവം, തവ പുത്രഇതി വിഖ്യാതോ ഭവിതും ന യോഗ്യോസ്മി ച|

²²കിന്തു തസ്യ പിതാ നിജദാസാൻ ആദിദേശ, സർവ്വോത്തമവസ്ത്രാണ്യാനീയ പരിധാപയതൈനം ഹസ്തേ ചാങ്ഗുരീയകമ് അർപയത പാദയോശ്ചോപാനഹൗ സമർപയത;

²³പുഷ്ടം ഗോവത്സമ് ആനീയ മാരയത ച തം ഭുക്ത്വാ വയമ് ആനന്ദാമ|