ЛУКАША 15:1-23

¹Наблізіліся да Яго ўсе мытнікі і грэшнікі слухаць Яго.

²А фарысэі і кніжнікі наракалі, кажучы: Ён прымае грэшнікаў і есьць зь імі.

³Але Ён сказаў ім наступную прытчу:

⁴хто з вас, маючы сто авечак і згубіўшы адну зь іх, не пакіне дзевяноста дзевяцёх ў пустыні і ня пойдзе па прапалую, пакуль ня знойдзе яе?

⁵А знайшоўшы, возьме яе на плечы свае з радасьцю;

⁶і прыйшоўшы дамоў, пакліча сяброў і суседзяў і скажа ім; парадуйцеся са мною, я знайшоў маю прапалую авечку.

⁷Маўляю вам, што так на нябёсах болей радасьці будзе за аднаго грэшніка, які каецца, чым за дзевяноста дзевяцёх праведнікаў, якія ня маюць патрэбы ў каяньні.

⁸Альбо якая жанчына, маючы дзесяць драхмаў, калі згубіць адну драхму, не запаліць сьвечкі і не пачне месьці пакой і шукаць пільна, пакуль ня знойдзе?

⁹А знайшоўшы, пакліча сябровак і суседак і скажа: парадуйцеся са мною, я знайшла згубленую драхму,

¹⁰Так, кажу вам, бывае радасьць у анёлаў Божых і за аднаго грэшніка, які каецца.

¹¹Яшчэ сказаў: у аднаго чалавека было два сыны;

¹²і сказаў малодшы бацьку: тата! дай мне належную мне долю маёмасьці. І бацька падзяліў ім маёмасьць.

¹³Праз колькі дзён малодшы сын, сабраўшы ўсё, пайшоў у далёкі край і там распусьціў маёмасьць сваю, жывучы распусна.

¹⁴А калі ён пражыў усё, настаў вялікі голад у той краіне, і ён апынуўся ў нястачы;

¹⁵і пайшоў, прыстаў да аднаго жыхара той краіны, а той паслаў яго на палі свае пасьвіць сьвіньні;

¹⁶і ён рады быў напоўніць чэрава сваё струкамі, якія елі сьвіньні, але ніхто не даваў яму.

¹⁷Апамятаўшыся, сказаў: колькі парабкаў у бацькі майго маюць лішкі хлеба, а я паміраю з голаду!

¹⁸Устану, пайду да бацькі майго і скажу яму: тата! я зграшыў супроць неба і перад табою,

¹⁹і ўжо ня варты называцца сынам тваім; прымі мяне ў лік парабкаў тваіх.

²⁰Устаў і пайшоў да бацькі свайго. І калі ён быў яшчэ далёка, убачыў яго бацька ягоны і ўмілажаліўся; і пабегшы, упаў яму на шыю і пацалаваў яго.

²¹А сын сказаў яму: тата! я зграшыў супроць неба і перад табою, і ўжо ня варты называцца сынам тваім.

²²А бацька сказаў рабам сваім: прынясеце найлепшую вопратку і апранеце яго, і дайце пярсьцёнак на руку яму і абутак на ногі;

²³і прывядзеце ўкормленае цяля і закалеце: будзем есьці і весяліцца,