LUCAM 9:31-62

³¹visi in majestate: et dicebant excessum ejus, quem completurus erat in Jerusalem.

³²Petrus vero, et qui cum illo erant, gravati erant somno. Et evigilantes viderunt majestatem ejus, et duos viros qui stabant cum illo.

³³Et factum est cum discederent ab illo, ait Petrus ad Jesum: Præceptor, bonum est nos hic esse: et faciamus tria tabernacula, unum tibi, et unum Moysi, et unum Eliæ: nesciens quid diceret.

³⁴Hæc autem illo loquente, facta est nubes, et obumbravit eos: et timuerunt, intrantibus illis in nubem.

³⁵Et vox facta est de nube, dicens: Hic est Filius meus dilectus, ipsum audite.

³⁶Et dum fieret vox, inventus est Jesus solus. Et ipsi tacuerunt, et nemini dixerunt in illis diebus quidquam ex his quæ viderant.

³⁷Factum est autem in sequenti die, descendentibus illis de monte, occurrit illis turba multa.

³⁸Et ecce vir de turba exclamavit, dicens: Magister, obsecro te, respice in filium meum quia unicus est mihi:

³⁹et ecce spiritus apprehendit eum, et subito clamat, et elidit, et dissipat eum cum spuma, et vix discedit dilanians eum:

⁴⁰et rogavi discipulos tuos ut ejicerent illum, et non potuerunt.

⁴¹Respondens autem Jesus, dixit: O generatio infidelis, et perversa, usquequo ero apud vos, et patiar vos? adduc huc filium tuum.

⁴²Et cum accederet, elisit illum dæmonium, et dissipavit.

⁴³Et increpavit Jesus spiritum immundum, et sanavit puerum, et reddidit illum patri ejus.

⁴⁴Stupebant autem omnes in magnitudine Dei: omnibusque mirantibus in omnibus quæ faciebat, dixit ad discipulos suos: Ponite vos in cordibus vestris sermones istos: Filius enim hominis futurum est ut tradatur in manus hominum.

⁴⁵At illi ignorabant verbum istud, et erat velatum ante eos ut non sentirent illud: et timebant eum interrogare de hoc verbo.

⁴⁶Intravit autem cogitatio in eos quis eorum major esset.

⁴⁷At Jesus videns cogitationes cordis illorum, apprehendit puerum, et statuit illum secus se,

⁴⁸et ait illis: Quicumque susceperit puerum istum in nomine meo, me recipit: et quicumque me receperit, recipit eum qui me misit. Nam qui minor est inter vos omnes, hic major est.

⁴⁹Respondens autem Joannes dixit: Præceptor, vidimus quemdam in nomine tuo ejicientem dæmonia, et prohibuimus eum: quia non sequitur nobiscum.

⁵⁰Et ait ad illum Jesus: Nolite prohibere: qui enim non est adversum vos, pro vobis est.

⁵¹Factum est autem dum complerentur dies assumptionis ejus, et ipse faciem suam firmavit ut iret in Jerusalem.

⁵²Et misit nuntios ante conspectum suum: et euntes intraverunt in civitatem Samaritanorum ut parerent illi.

⁵³Et non receperunt eum, quia facies ejus erat euntis in Jerusalem.

⁵⁴Cum vidissent autem discipuli ejus Jacobus et Joannes, dixerunt: Domine, vis dicimus ut ignis descendat de cælo, et consumat illos?

⁵⁵Et conversus increpavit illos, dicens: Nescitis cujus spiritus estis.

⁵⁶Filius hominis non venit animas perdere, sed salvare. Et abierunt in aliud castellum.

⁵⁷Factum est autem: ambulantibus illis in via, dixit quidam ad illum: Sequar te quocumque ieris.

⁵⁸Dixit illi Jesus: Vulpes foveas habent, et volucres cæli nidos: Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet.

⁵⁹Ait autem ad alterum: Sequere me: ille autem dixit: Domine, permitte mihi primum ire, et sepelire patrem meum.

⁶⁰Dixitque ei Jesus: Sine ut mortui sepeliant mortuos suos: tu autem vade, et annuntia regnum Dei.

⁶¹Et ait alter: Sequar te Domine, sed permitte mihi primum renuntiare his quæ domi sunt.

⁶²Ait ad illum Jesus: Nemo mittens manum suam ad aratrum, et respiciens retro, aptus est regno Dei.