Zəbur 90:4-13

⁴Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.

⁵İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,

⁶Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.

⁷Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.

⁸Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.

⁹Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.

¹⁰Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.

¹¹Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?

¹²Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.

¹³Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.