17Yalnız Allahın Müqəddəs məkanına girərkən Onların aqibətini dərk etdim.
18Doğrudan da, onları sürüşkən yerə qoymusan, Onları məhvə yuvarlayırsan.
19Onlar bir anda yox olacaqlar, Dəhşət içində itib-batacaqlar.
20Yuxudan ayılanda röyalar unudular, Ey Xudavənd, Sənin oyanışınla bu adamlar boş sayılacaq.
21O vaxt könlüm zəhərlənmişdi, Qəlbim dəlik-deşik olmuşdu.
22Necə axmaq idim, dərrakəm yox idi, Qarşında sanki bir heyvan idim.
23Amma daim Səninlə olmuşam, Mənim sağ əlimdən tutmusan.
24Nəsihətinlə mənə yol göstərirsən, Sonra məni şərəfə çatdıracaqsan.
25Göylərdə Səndən başqa kimim var? Yer üzündə də Səndən başqa heç nə istəmirəm.
26Cismim və ürəyim taqətdən düşsə belə, Daim, ey Allah, qəlbimin qüvvəti, nəsibimsən.
Zəbur 73
Zəbur 73:17-26