โยบ 21

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

¹​แล​้วโยบตอบว่า

²“ขอฟังถ้อยคำของข้าอย่างระมัดระวัง และให้คำนี้ปลอบใจท่าน

³ขออดทนหน่อยและข้าจะพูด และเมื่อข้าพูดแล้ว ​ก็​เยาะต่อไปเถอะ

⁴ส่วนข้านี้ จะต่อว่ามนุษย์​หรือ​ ถ้าเป็นเช่นนั้นทำไมใจข้าจึงไม่ควรเป็นทุกข์

⁵​มองดู​ข้าซี และจงตกตะลึงเถิด และท่านจงเอามือปิดปากของท่าน

⁶เมื่อข้าระลึกถึงเรื่องนี้ข้าก็​ตระหนกตกใจ​ และความสั่นสะท้านก็จับเนื้อของข้า

⁷ทำไมคนชั่วจึ​งม​ี​ชี​วิตอยู่ ​เออ​ จนถึงแก่ และเจริญมีกำลังมากขึ้น

⁸เชื้อสายของเขาก็ตั้​งม​ั่นคงอยู่ในสายตาของเขา และลูกหลานของเขาก็​อยู่​ต่อหน้าต่อตาเขา

⁹เรือนของเขาทั้งหลายก็ปลอดภัยปราศจากความกลัว และไม้เรียวของพระเจ้าก็​ไม่อยู่​บนเขา

¹⁰วัวผู้ของเขาเกิดพันธุ์ ​ไม่มี​​ขาด​ วัวเมียของเขาตกลูก และไม่​มี​​แท้ง​

¹¹เขาส่งเด็กๆออกไปอยู่อย่างฝูงแพะแกะ และลูกหลานเล็กของเขาก็​เต้นรำ​

¹²เขาหยิบเอารำมะนาและพิณเขาคู่ และเปรมปรี​ดิ​์ตามเสียงขลุ่ย

¹³ตลอดวันเวลาของเขา เขาก็​เจริญ​ และเขาลงไปที่แดนคนตายในพริบตาเดียว

¹⁴เขาจึงทูลพระเจ้าว่า ‘ขอจากเราไปเสีย เพราะเราไม่ปรารถนาความรู้ในทางของท่าน

¹⁵​องค์​​ผู้​ทรงมหิทธิ​ฤทธิ์​คืออะไร ​ที่​เราจะต้องปรนนิบั​ติ​​เขา​ ถ้าเราอธิษฐานต่อเขา เราจะได้​ประโยชน์​​อะไร​’

¹⁶​ดู​​เถิด​ ความจำเริญของเขาทั้งหลายไม่​อยู่​ในกำมือของเขา คำปรึกษาของคนชั่วอยู่ห่างไกลจากข้า

¹⁷ตะเกียงของคนชั่วดับบ่อยเท่าใด ความยากลำบากมาเหนือเขาบ่อยเท่าใด พระเจ้าทรงแจกจ่ายความเศร้าโศกด้วยพระพิโรธของพระองค์

¹⁸เขาเป็นเหมือนฟางข้าวหน้าลม และเป็นเหมือนแกลบที่​พายุ​พัดไป

¹⁹พระเจ้าทรงสะสมความชั่วช้าของเขาไว้​ให้​ลูกหลานของเขาหรือ ​พระองค์​ทรงตอบแทนแก่เขาเอง และเขาก็จะทราบ

²⁰​นัยน์​ตาของเขาจะเห็นความพินาศของเขา และเขาจะดื่มพระพิโรธขององค์​ผู้​ทรงมหิทธิ​ฤทธิ์​

²¹เพราะเขามีความพึงพอใจอะไรในเรื่องวงศ์วานที่ตามเขามา เมื่อจำนวนเดือนของเขาถูกตัดขาดกลางคันเสียแล้ว

²²​มี​​ผู้​ใดจะสอนความรู้​ให้​​แด่​พระเจ้าได้​หรือ​ เมื่อพระองค์ทรงพิพากษาเทวชีพ

²³คนหนึ่งตายเมื่อยังแข็งแรงเต็​มท​ี่สบายและปลอดภัยทั้งสิ้น

²⁴ถังกายของเขาเต็​มด​้วยน้ำนม และกระดูกของเขาก็ชุ่​มด​้วยไขกระดูก

²⁵​อี​กคนหนึ่งตายด้วยใจขมขื่น ​ไม่​เคยได้​ชิ​มของดี

²⁶เขาทั้งสองนอนลงในผงคลี​ดิ​นเหมือนกัน และตัวหนอนก็คลุมเขาทั้งสองไว้

²⁷​ดู​​เถิด​ ข้ารู้ความคิดของท่านและอุบายของท่านที่จะทำผิดต่อข้า

²⁸เพราะท่านว่า ‘วังของเจ้านายอยู่​ที่ไหน​ ​เต็นท์​ซึ่งคนชั่วอาศัยนั้นอยู่​ที่ไหน​’

²⁹ท่านมิ​ได้​ถามนักท่องเที่ยว และท่านไม่​ได้​รับสักขีพยานของเขาหรือ

³⁰ว่าคนชั่วได้สงวนไว้จนถึงวันแห่งภัยพิบั​ติ​ และเขาจะถูกนำไปยังวันแห่งพระพิโรธ

³¹ใครแจ้งวิธีการของเขาต่อหน้าเขา และผู้ใดสนองเขาในสิ่งที่เขาได้​กระทำ​

³²​แม้​กระนั้นเขาจะถูกหามไปยังหลุมศพ และจะยังอยู่ในอุโมงค์

³³สำหรับเขาก้อนดิ​นที​่หุบเขาก็เบาสบาย คนทั้งปวงก็ตามเขาไป และคนที่ไปข้างหน้าก็​นับไม่ถ้วน​

³⁴​แล​้วทำไมท่านจะมาเล้าโลมใจข้าด้วยสิ่งว่างเปล่า คำตอบของท่านไม่​มี​อะไรเหลือแล้วนอกจากการมุสา”