1Pal varesavo časos phende le Jozefoske: “Tiro dad hino nasvalo.” Avke o Jozef iľa peha peskere duje čhaven le Menašše the le Efrajim a gele les te dikhel.
2Sar le Jakoboske phende: “Avel ke tu tiro čhavo o Jozef,” o Izrael chudľa zor a bešľa peske pro haďos.
3O Jakob phenďa le Jozefoske: “O Nekzoraleder Del pes mange sikaďa andro Luz andre phuv Kanaan a požehňinďa man.
4Phenďa mange: ‘Dava tut pherdo čhave. Tutar avena but narodi. Kadi phuv dava tire potomkenge, hoj te el lengeri pro furt.’ ”
5O Jakob mek phenďa: “Tire duj čhave, save tuke uľile andro Egipt mek sigeder, sar ke tu ade avľom, ena akanastar mire. O Efrajim the o Menašše ena mire sar o Ruben the o Šimeon.
6O čhave, save avena pal lende, ena tire. Mire phuva pal ma prelena ča prekal o Efrajim the Menašše, ena zgende jekhetane lenca.
7Kerav oda prekal e Rachel, bo sar džavas andral o Paddan andro Kanaan, muľa mange pro drom. Parunďom la ode paš o drom, nadur la Efratatar.” E Efrata hin adadžives Betlehem.
8Sar dikhľa o Izrael le Jozefoskere čhaven, phučľa: “Ko hine kala?”
9“Oda hine mire čhave, saven mange diňa ade o Del,” odphenďa o Jozef peskere dadeske. Avke o dad phenďa: “An len ke mande, hoj len te požehňinav!”
10O Izrael sas imar phuro a imar na dikhelas igen mištes. Sar len o Jozef anďa ke leste, o Jakob len čumidľa a obchudľa.
11Paľis o Izrael phenďa le Jozefoske: “Šoha (ňikda) na phenďomas, hoj tut mek pale dikhava. Ale o Del mange diňa, na ča tut te dikhav, ale the tire čhaven.”
12O Jozef iľa peskere čhaven tele pal o Jakoboskere čanga a banďiľa le mujeha dži ke phuv.
13Paľis o Jozef iľa sodujen ko Jakob; le čače vasteha ačhaďa le Efrajim pal e baľogňi (ľavo) sera le Izraeloskeri a le baľogne vasteha iľa le Menašše a ačhaďa les pal e čači (pravo) sera.
14Ale o Izrael prethoďa peskere vasta a thoďa peskero čačo vast pro Efrajimoskero šero, choc sas terneder. O baľogno vast thoďa pro šero le Menaššeskero, savo sas ešebno čhavo.
15Paľis požehňinďa le Jozef a phenďa: “Mi požehňinel kale čhaven o Del, angle savo phirenas mire dada o Abraham the o Izak, o Del, savo man ľidžalas le terňipnastar dži adadžives sar pasťjeris!
16Mi požehňinel len o aňjelos, savo man cirdňa avri andral o dojekh nalačhipen! Mi leperel pes prekal kala čhave miro nav the o nava mire dadengere, le Abrahamoskero the Izakoskero! Mi uľon lenge pherdo čhave pal caľi phuv.”
17Sar o Jozef dikhľa, hoj o dad thoďa o čačo vast pro šero le Efrajimoske, na sas leske oda pre dzeka. Avke chudľa le dadeskero vast a kamľa les te prethovel pro šero le Menaššeskero.
18O Jozef phenďa le dadeske: “Na avke, dado miro! Se kada hin ešebno. Leske thov tiro čačo vast pro šero.”
19Ale o dad leske phenďa: “Džanav, čhavo miro, džanav! The lestar ela narodos a the lestar ela buter. Ale leskero terneder phral, o Efrajim, ela bareder sar ov, leskere čhavendar ena but narodi.”
20Avke len požehňinďa oda džives a phenďa: “Sar o Izraeliti žehňinena varekas, leperena tumare nava a phenena kada: ‘Mi kerel tuke o Del avke sar le Efrajimoske the le Menaššeske.’ ” Kaleha thoďa o Jakob le Efrajim anglo Menašše.
21Paľis o Izrael phenďa le Jozefoske: “Dikh, me merava, ale o Del ela tumenca a anela tumen pale andro Kanaan, andre phuv tumare phure dadengeri.
22A tut dav mire barvaľipnastar buter sar tire phralen. Dav tuke e lačhi phuv Šichem, so dochudľom le Amorejendar peskera šabľaha the lukoha.”
