Job 34:18-34

¹⁸Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;

¹⁹Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,

²⁰En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.

²¹Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;

²²Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.

²³Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;

²⁴Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.

²⁵Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;

²⁶Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.

²⁷Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;

²⁸Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.

²⁹Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,

³⁰Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.

³¹Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;

³²Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!

³³Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!

³⁴Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort: