18Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,
19Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O'nun ellerinin işidir.
20Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.
21“Tanrı'nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.
22Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.
23Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.
24Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.
25Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.
26Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;
27Artık O'nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.
28Yoksulun feryadını O'na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.
29Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O'nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O'nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,
30Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.
31“Kimse Tanrı'ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,
32‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’
33O'nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.
34“Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,